هو
۱۲۱
یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَالِ
امسال در این فکر بودم که چگونه می‌توان بهاری را که بوی خزان می‌دهد تبریک گفت.
بهار تو آمدی ولی
زمین ملتم را زنده نکردی؟
بهار آمدی در حالی‌که عده زیادی عزادارند و بذر امید در دلشان سبز نیست و عده زیادی در حداقل معاش زندگی روزمره خود در مانده‌اند!
خیلی با خود کلنجار رفتم که چه تبریکی بگویم تا اینکه یاد زمانی افتادم که لحظه تحویل سال مصادف شده بود با زمان عزاداری حضرت امام حسین (ع) و حضرت آقای مجذوبعلیشاه فرمودند که یاد و نام حضرت امام حسین (ع) را شیرینی كام جان خود قرار دهیم.
امسال هم با اینکه دل‌ها نگران و غمین است و درد از دست دادن هموطنان همچنان خزان را در دلمان پا بر جا گذاشته، یاد گذشته و یاد عزیزانی که از بین ما رفتند و کسانی‌که را که دوست داشته و داریم را شیرینی کام خود قرار دهیم، دل‌ها را یکی کنیم و برای آنهایی که عزیزانشان امسال سر سفره هفت‌سین در کنارشان نیستند و هم‌وطنانی که سفره‌شان از بی‌بضاعتی خالی است دعا کنیم. گرچه حرکت لازم است تا برکت بیاید ولی از آنجایی‌که نوروز لحظه عزیز و گرامی‌ای برای عده زیادی در اقصی نقاط دنیاست، امیدوارم این همدلی سبب شود که دعاها مثمر ثمر افتد.
در خاتمه نوروز را به محضر مبارک حضرت آقای جذبی ثابتعلیشاه و همه برادران و خواهران گرامی‌ام و تمام اشخاصی که این عید ملی را گرامی می‌دارند تبریک عرض می‌کنم و امیدوارم سال پیش‌رو، سالی پر برکت برای مردم کشورم باشد.
نوروز پیروز
